خشم

چه چیز ما را از اینکه زندگی صادقانه ای داشته باشیم باز می دارد؟

چه چیزی راه زندگی ما را سد میکند؟

چه چیزی توانایی ذاتی ما را به داشتن عشق واقعی از ما میگیرد؟

.

جواب این است: خشم ما

.

گرچه خشم هم به خودمان آزار می رساند و هم به دیگران، باز هم آنرا رها نمیکنیم.

وقتی انتظارات یا آرزوهای ما برآورده نمیشوند، خشم سماجت میکند:

"نه من این را نمیپذیرم"

.

با وجود این حتی وقتی درد و رنجی را که ناشی از نپذیرفتن چیزهای غیر قابل تغییر است، احساس میکنیم،

باز هم چنان سرسختانه بر نفرت و خشم پافشاری میکنیم که..

 این حس در ما کاملا استوار میشود.