احساس تلخ تنهایی

یکی از تجارب اساسی انسان درد و رنجی است که از احساس تنهایی و جدایی به او دست میدهد. 

وقتی آگاهانه به خلوت میرویم و حس جسمانی آنرا تجربه میکنیم به درک بی اساس بودن آن احساس یک قدم نزدیکتر میشویم.

.

وقتی به طور مداوم نور آگاهی را به عقایدی که با تمام وجود به آنها پایبند هستیم میتابانیم...

قید و بندهای تصنعی (بهانه ها حمایتها و اضطرابهایمان) که جلوی آگاهی واقعیت وجود را سد میکنند را از میان بر میداریم.

.

این راهی است تدریجی و دگرگون کننده به سوی آزادی