آرمان

هرقدر انکار کنیم همچنان باور داریم که قرار است کامل باشیم.

دلیل آن "اضطراب دایم" و "حس نابسندگی" ماست.

 .

در عمل به معنویات این باور به شکل تلاشهای پی در پی برای رسیدن به تصویری است که در ذهن خود از استاد معنوی ساخته ایم.

تصویر انسانی آرام - مهربان - خردمند - فرزانه - ساده و صمیمی.

.

اگر بخواهیم واقعا آرام و مهربان شویم. باید به وضوح ببینیم که چقدر خود را با چسبیدن به آرمانهای کمال گرایانه تنبیه میکنیم!